മായാഭ്രമം

മായാഭ്രമം

കാഴ്ചയകലങ്ങളുടെ ദൂരദർശിനികളോ

കാഴ്ച കൂട്ടുന്നൊരീ സൂക്ഷ്മദർശിനിയിതോ

മാറ്റുന്ന കാഴ്ചകളും കാഴ്ചപ്പാടതും

മാറ്റുന്നില്ലഹം എന്ന സ്വത്ബോധത്തെ

ബോധവാതായനം തള്ളിതുറക്കുവാൻ

ആവുന്നില്ലയൊരു പഞ്ചേന്ദ്രിയത്തിനും

സമയമാം കാലമാം അറിവുകൾക്കേതിനും
അപ്രാപ്യമായൊരു ബോധസ്വത്വത്തിനെ

ഞാനെന്ന ബോധത്തെ വ്യതികരിച്ചറിയുവാൻ
ഇനിയെന്ത് എങ്ങിനെ എപ്പോൾ എന്നാകുലം

ഞാനിരിക്കെ ഞാനറിയുന്നു, അറിയുവാൻ
സാധിക്കയില്ലീ പ്രപഞ്ചത്തിലൊന്നുമെ

അതിലാദ്യം ഞാൻ തന്നെയെന്നയൊരറിവല്ലൊ 

ഭ്രമിപ്പിക്കുന്നു ബോധ അബോധ ദ്വയങ്ങളെ

ഉള്ളിൽ ഉണർന്നും ഉറങ്ങിയും
പോകെ തെളിഞ്ഞും പിന്നൊന്നു മങ്ങിയും

നിഴലു പോൽ ആടിയുലയുന്ന ഓർമ്മകൾ
എന്നെ ഞാനാക്കീടും എൻ്റെ കുഞ്ഞോർമ്മകൾ

ആദ്യത്തെ ഓർമയോ എന്നു തോന്നിപ്പിക്കും
പല പല തെളിച്ചങ്ങൾ കുഞ്ഞു സന്തോഷങ്ങൾ

സ്വപ്നമോ സത്യമോ എന്നേതുമറിയാതെ
എന്നും താലോലിക്കും കുഞ്ഞു നുറുങ്ങുകൾ

പേടിയായ് നൊമ്പരമായ് ആകുലതകളായ് വന്ന
പല നിമിഷങ്ങളും ഇന്നു നിറപുഞ്ചിരികൾ

പഴമയുടെ ചിത്രങ്ങൾ തെളിമയില്ലാത്ത ചിത്രങ്ങൾ
ഗന്ധങ്ങൾ തോന്നലുകൾ തിരിച്ചറിവിൻ്റെ നിമിഷങ്ങൾ

എല്ലാം പോയി മറഞ്ഞൊരാ കാലത്തെ
സമയമെന്നൊരു പേരിൽ അറിയുന്ന സത്യത്തെ

എന്തെന്നേതുമാർക്കും അറിയാത്ത സത്യത്തെ
ഞാനാകും നീയാകും നമ്മളാം ജീവൻ്റെ
കണികകളിൽ നിന്നെല്ലാം വേർ തിരിച്ചീടുന്ന

 ചെറിയൊരാ വലിയൊരാ വ്യൂഹത്തെ
 പരമമാം പരബ്രഹ്മമാം ശക്തിയെ

എന്നെന്നുമറിയുവാനായല്ലോ ജീവിതമെന്നൊരീ
ഭ്രമണപ്രഹേളിക തൻ നിൽക്കാത്ത ഉഴറലുകൾ

എന്നെ ഞാനാക്കുന്നതെന്തെന്നു പോലു-
മിങ്ങറിയാതെയുള്ളൊരീ ജീവപ്രയാണത്തിൽ

ആരാരു കേമനെന്നാലേഖനം ചെയ്താൽ
മാത്രമേ നിലനില്പും അസ്തിത്വവും ഉള്ളു
എന്ന് പ്രഘോഷണം ചെയ്യുവോരറിയുന്നോ

 എല്ലാം ക്ഷണികം കണികാമയം
പിന്നെ സ്വാർത്ഥരാം ജീനുകളുടെ നിസ്വാർത്ഥ പരമ്പരം


                                                                                                                      ധന്യ. കെ. സി.